چـه فـرخ سـاعـتـی بــاشـد کـه یـار از در درون آیـد بــه گــلــزار خــزان دیــده بــهــار از در درون آیـد
جـوانی خـاک کـردم بـر درش، روزی بـگفـت آن مه کــه آن پــیـر پــریـشــان روزگــار از در درون آیــد
بـمان، ای گریه، این ساعت، همان لحظه فروریزی کـه آن سـنـگـیـن دل نـااسـتــوار از در درون آیـد
در خود بیش ازان می بـوسم و شادم بـدین سودا کـه روزی عـاقـبـت آن شـهسـوار از در درون آید
نوید کشتـنم داده سـت و من خـود کی زیم آن دم کـه آن سـر مسـت من دیوانه وار از در درون آید
ز من عذری بـخـواهی، ای رقیب، آن ناپـشیمان را که چون من مرده بودم شرمسار از در درون آید
به هجران رفت عمرم، وه که آسان چون رود از دل کـسـی کـز بـعـد چـندین انـتـظـار از در درون آید
غم عشق آمده ست و رخت جانم می نهد بـیرون هنوزم نیسـت غم، گر غم گسـار از در درون آید
دلـا، بـیهوده مـی سـوزی، مـپـز مـا خـولـیا چـندین که داد آن بـخت خسرو را که یار از در درون آید؟
جـوانی خـاک کـردم بـر درش، روزی بـگفـت آن مه کــه آن پــیـر پــریـشــان روزگــار از در درون آیــد
بـمان، ای گریه، این ساعت، همان لحظه فروریزی کـه آن سـنـگـیـن دل نـااسـتــوار از در درون آیـد
در خود بیش ازان می بـوسم و شادم بـدین سودا کـه روزی عـاقـبـت آن شـهسـوار از در درون آید
نوید کشتـنم داده سـت و من خـود کی زیم آن دم کـه آن سـر مسـت من دیوانه وار از در درون آید
ز من عذری بـخـواهی، ای رقیب، آن ناپـشیمان را که چون من مرده بودم شرمسار از در درون آید
به هجران رفت عمرم، وه که آسان چون رود از دل کـسـی کـز بـعـد چـندین انـتـظـار از در درون آید
غم عشق آمده ست و رخت جانم می نهد بـیرون هنوزم نیسـت غم، گر غم گسـار از در درون آید
دلـا، بـیهوده مـی سـوزی، مـپـز مـا خـولـیا چـندین که داد آن بـخت خسرو را که یار از در درون آید؟
نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 91 اردیبهشت 14 توسط
یار
درباره وبلاگ
